THE STRINGPOINT GROUP
’Shit, zijn moeder! En het ruikt hier naar seks’
Woensdag
Jamie en ik zijn verstijfd van schrik als er plotseling op de deur wordt geklopt van onze hotelkamer in Dubai. We zitten hier in één kamer zonder getrouwd te zijn en Jamie heeft net een snuif coke genomen. De restjes zitten nog rond zijn neus. Als we gepakt worden, zijn we echt de pineut. Dan belanden we beiden voor ik weet niet hoe lang in de gevangenis. En wanneer zie ik mijn kind dan terug?
Ik open de deur op een kiertje. Er staat een medewerker van een hotel met daarnaast een onbekende vrouw van in de vijftig met een knalroze koffer. De medewerker van het hotel loopt weg, de vrouw duwt mij opzij. „Jamie”, kweelt ze. „Je bent nu veel te lang weg hoor. En ik werd helemaal gek in Nederland. Je mag niks meer. Ik móet echt iets aan mijn haar laten doen. En ik wil zon. Dus ik dacht: ik ga ook even lekker naar Dubai!”
Zijn moeder, realiseer ik me meteen. En: het ruikt hier naar seks. Shit, hoe zou zij het vinden dat haar jonge zoon het met een veel oudere vrouw doet? Maar ze let helemaal niet op mij. Ze hangt om Jamies nek. En zachtjes sluip ik Jamies kamer uit. Ik denk dat ik maar naar bed ga.
Donderdag
Ik heb maar liefst 9 uur lang geslapen. Ineens ziet de wereld er veel rooskleuriger uit, zelfs nu ik weet dat mijn kind bij die afschuwelijke Linda is. Dat los ik thuis wel weer op. Vandaag is Jamie eindelijk vrij en kunnen we naar het strand. Dan bedenk ik me ineens dat zijn moeder inmiddels ook in Dubai zit. Maar die zal zichzelf toch wel een dagje kunnen vermaken?
Helaas is dat niet het geval. Ze schuift aan bij het ontbijt en begint meteen te kakelen. „De kapper heeft om 5 uur een gaatje, dus ik kan lekker met jullie mee naar het strand. Vertel eens. Hoe lang ben je al Jamies manager?” Jamie zegt niks. Zijn moeder heeft blijkbaar geen idee dat haar zoon en ik het bed delen. Shit. Dit wordt een hele lange dag.
Vrijdag
Gelukkig. Het zit er weer op in Dubai. Ondanks het feit dat het leven hier een stuk normaler is dan thuis – de horeca is gewoon open - en ik hoorde dat het in Nederland koud is en regent, verlang ik er naar om naar huis te gaan en mijn kind weer te zien. Bovendien ben ik nu eindelijk van die vreselijke moeder van Jamie verlost, want die blijft nog een paar dagen langer in Dubai.
Als we in het vliegtuig naar Amsterdam zitten, vraag ik aan Jamie of hij nog thuis woont. Hij knikt bevestigend. „Ik ben een echt moederskindje”, zegt hij. Ik zucht. Jamie mag dan wel een lekker lichaam hebben en goed zijn in bed, in feite is hij nog heel onvolwassen. „Mijn vader overleed toen ik drie was”, zegt hij. „Mijn moeder en ik hebben alleen elkaar. Ik doe alles voor haar.”
Ik denk aan Mark, mijn getrouwde minnaar. Hoe zou het met hem zijn? We hebben al weken geen contact meer gehad. Zou hij nog wel eens aan me denken? Of zou het weer helemaal goed zijn tussen hem en Josien? Ineens zit het me dwars. Misschien moet ik toch nog eens met Mark afspreken om alles uit te praten.
Ik mompel dat ik naar de wc moet en net als ik op de bril zit, wordt er op de deur gebonkt. Jamie! Ik open de deur en hij komt binnen. We staan bijna tegen elkaar aan geplakt. „Mooie jurk”, zegt hij en laat zijn vingers langs mijn panty omhoog glijden. Hij legt mijn hand op zijn kruis. „Ik wil nog steeds lid worden van de Mile High Club, jij ook?”
Hij trekt mijn jurk tot mijn billen omhoog en ik laat mijn hand langs zijn kruis glijden. Ik voel hem hard worden. Ik open mijn mond voor hem, zoek met zijn tong de zijne en sla mijn armen om hem heen. Onze monden zijn samengesmolten en onze tongen spelen met elkaar. En dan ben ik weer terug bij af. Ik ben er klaar voor, hij mag me nemen, gewoon op het toilet van het vliegtuig.
Maar dan duwt Jamie me zachtjes van me af. „Jij verdient een stijlvollere behandeling”, zegt hij. „Zal ik je morgen bij jou thuis alle hoeken van de kamer laten zien?” Ik weet niet of ik teleurgesteld of opgelucht moet zijn dat hij nu stopt. Ik weet wel dat het onverstandig is om Ella nóg een nachtje bij Linda te laten blijven. Alleen… ik heb zo ontzettend veel zin in hem.
Zaterdag
Om 06.55 uur landen we op Schiphol. Ik heb geen oog dichtgedaan, terwijl Jamie na de zoenpartij de hele reis heeft liggen slapen. Zodra we het vliegtuig hebben verlaten, zet ik mijn telefoon aan. Huh? Ik heb een appje van Josien. „Weet jij waar Mark is? Ik heb hem dringend nodig”, appt ze. Ik schrik. Er zal toch geen andere vrouw in het spel zijn?
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf