THE STRINGPOINT GROUP

’Vergeet die getrouwde man, je bent nu van mij’

Woensdag

Ik wil naar huis. Ineens voelt het zo verschrikkelijk fout om hier in Dubai te doen alsof er geen corona bestaat terwijl heel Nederland in lockdown zit, er een avondklok is en er overal rellen zijn uitgebroken. Het allerergste is dat mijn moeder morgen mijn dochter naar Linda wil brengen en ik dat totaal niet zie zitten. En wat als de KLM ineens stopt met het vliegen op verre bestemmingen? Kom ik dan nog wel terug?

Jamie is nog steeds niet klaar met poseren. Het is al bijna donker. Ik kijk op Instagram en zie tot mijn ontzetting dat Linda een foto van zichzelf en Ella heeft gepost. ‘Morgen komt mijn meisje weer,’ staat er bij de foto. ‘Ik kan niet wachten!’. Mijn bloed kookt. De heks. Waarom heb ik haar ooit op mijn kind laten passen? En wat moet ik nu doen? Ik heb niet zomaar een andere oplossing.

Ik voel de tranen omhoog komen. Jamie kijkt niet eens naar me. Hij staat te lachen en te kletsen met styliste Stéphanie, een bloedmooie Française die al de hele dag op torenhoge hakken loopt zonder een spier te verrekken. Ik voel me dik en plomp naast haar. En dan besluit ik een taxi naar het hotel te nemen. Dan kan ik daar kijken of ik mijn vlucht kan omboeken om sneller bij mijn kind te zijn. En misschien kan ik Mark bellen. Ik mis hem.

In het hotel ga ik heel even op bed liggen en val meteen in slaap. Een tijdje later word ik gewekt door Jamie die in de koelkast rommelt. „Er staat alleen water,” moppert hij. „Dat is wel het nadeel van Dubai. Alcohol is hier niet toegestaan. Gelukkig had Stéphanie wat coke bij zich.” Hij snuift hoorbaar, komt naast me liggen en strijkt mijn haar uit mijn gezicht. „Waarom ging je nou ineens weg? En hé, je hebt gehuild, zie ik. Wat is er aan de hand? Je bent toch niet jaloers op die Stéphanie hè?

”Ik vertel hem wat me allemaal dwarszit, dat ik mijn kind mis en dat ik eigenlijk nog een relatie heb met een getrouwde man die alsmaar niet voor mij kiest. „Vergeet die getrouwde man, je bent nu van mij,” zegt Jamie. „Ook al mogen we in dit land geen seks hebben met elkaar. Ga staan en doe je armen omhoog.” Hij trekt de rits van mijn jurk omhoog, doet mijn beha uit en trekt mijn slipje langzaam omlaag. Even later ben ik poedelnaakt en hij nog helemaal aangekleed.

„Deze zijn van mij,” zegt Jamie terwijl hij mijn borsten bezitterig vastpakt. Met zijn duimen draait hij rondjes om mijn tepels. Dan bewegen zijn vingers strelend over mijn buik. „Ik wil elke centimeter van je hebben, Laura,” zegt hij. En net als ik mijn benen wil spreiden, pakt hij mijn billen beet. „En dan bedoel ik ook élke centimeter.” Ik schrik. Wat bedoelt hij daarmee?

Maar ik heb geen tijd om daarover na te denken. Jamie duwt me voorover op het bed. Hij is nogal dominant en daar houd ik van. In bed tenminste. „Niet praten tenzij ik dat zeg,” commandeert hij. Hij begint mijn schouders en nek te masseren. Heerlijk is het. Eindelijk ontspan ik een beetje. Dan hoor ik dat hij snel zijn kleren uittrekt en volledig naakt achter me komt liggen. Hij pakt mijn heupen vast en ik schreeuw zijn naam.

„Wees stil, Laura,” waarschuwt hij. „We doen iets illegaals, dat weet je.” En dan neemt hij bezit van me. Ik word er duizelig van. Zo’n enthousiaste en gespierde 21-jarige is toch weer iets anders dan een man van dik in de veertig. Ik houd het niet meer, hij raast maar door en door, ik zit in de zevende hemel en ik móet gewoon geluid maken.

Jamie legt zijn hand op mijn mond, maar het is al te laat. Er wordt op de deur geklopt. We blijven beiden als verstijfd liggen. Ineens spoken de verhalen door mijn hoofd. Buitenechtelijke seks is verboden in Dubai. Daarmee riskeer je zelfs gevangenisstraf. Maar zat Jamie daar nu écht net coke te snuiven? En liggen die drugs daar zichtbaar voor iedereen? Ik denk dat we dan voor járen achter de tralies verdwijnen.

Er wordt nogmaals geklopt, maar nu harder. „Open the door now,” klinkt een barse stem. Jamie en ik kijken elkaar bang aan. Hoe redden we ons hier nu uit!?”

© The Stringpoint Group

bron: de Telegraaf