THE STRINGPOINT GROUP

’Geweldig om door drie knappe mannen te worden genomen’

Woensdag

„Wat zei je? Ik kan je niet goed verstaan. De verbinding is hier nogal slecht.” Ik druk Foppe weg en zet meteen mijn telefoon uit. Ik ben onderweg naar een seksclub op Ibiza. Dat maakt me al ontzettend zenuwachtig, dus die stress kan ik er nu niet bij hebben. Vooral omdat ik het geld waar hij het over heeft al grotendeels heb uitgegeven deze vakantie. Ik moet er even over nadenken hoe ik dit ga oplossen.

„Hier moet het zijn”, zegt Angela. „Ben je er klaar voor?” Ze parkeert de auto. We lopen naar binnen in de mooiste parenclub die ik ooit heb gezien. We mogen er als vrouw nog gratis naar binnen ook. Ik kijk mijn ogen uit. Het is megagroot, de muziek klinkt fantastisch en ik zie de prachtigste vrouwen en mannen. Lenige paaldanseressen hangen op diverse plekken ondersteboven. Er hangt een broeierige sfeer en Angela trekt me de dansvloer op.

Ze slaat haar armen om mijn nek. In een soepele beweging glijdt haar tong mijn mond binnen. Haar handen pakken mijn billen vast en ze duwt haar soepele lijf tegen me aan zodat ik elke centimeter van haar lichaam kan voelen. En zo dansen we een tijdje tot mijn voeten pijn doen en ik zin krijg in een drankje. Binnen een oogwenk staan er drie knappe donkere mannen naast ons.

De langste man komt heel dicht naast me staan. „Hey. Jij bent echt de allermooiste vrouw hier”, zegt hij. „Ik zou je dolgraag willen verwennen. Heb je zin om met me mee naar boven te gaan?” Ik schud met mijn hoofd. Ik houd wel van een beetje spanning, maar om nu seks te gaan hebben met een man van wie ik de naam niet eens weet, gaat zelfs mij een beetje te ver.

Angela kijkt teleurgesteld. „Doe toch niet zo flauw”, sist ze. „Je wordt steeds saaier en preutser. Kijk hoe leuk hij en zijn vrienden zijn. We kunnen met z’n allen een kamer in. Mij lijkt het geweldig om door drie knappe mannen te worden genomen. Je leeft maar één keer, geniet er nou van!” Ik kijk om me heen. Er staan mensen naar ons te kijken. En ineens verlang ik er intens naar om naar huis te gaan. Lekker naar Amsterdam, thuis op de bank met mijn kind.

„Doe wat je wil”, zeg ik kalm. „Maar ik ga er vandoor. Ik heb het hier wel gezien. Doei!” Voordat Angela iets kan zeggen, loop ik de zaal uit, op weg naar de uitgang. Maar dan bedenk ik dat ik helemaal geen andere kleding heb meegenomen naar de club dan dit loei strakke jurkje en een paar torenhoge hakken. Angela heeft de autosleutel, dus er zit niets anders op dan aan de portier te vragen om een taxi te bellen. Die kijkt moeilijk. Hij belt, maar hij zegt dat het druk is en dat het wel een uur kan duren.

Ik kijk op Google Maps. Het is ongeveer drie kwartier lopen naar het appartement. Ik besluit de gok te nemen. Misschien kom ik onderweg nog wel een taxi tegen. Maar als ik eenmaal tien minuten onderweg ben, vind ik het toch wel heel donker en stil om me heen. Ik moet wat afleiding hebben. Het is 11 uur. Morgen is het Hemelvaart, dus de kans is groot dat Isa, die op mijn huis past, nog niet naar bed is.

Ik besluit haar te bellen en ze neemt op. Maar ze is nauwelijks te verstaan. Het lijkt wel alsof ze op een feestje is. Ik hoor luide stemmen, keiharde muziek en gelach. Ik schrik. Ze zou toch niet aan het partyen zijn in mijn huis? Dat is volstrekt tegen de afspraken in en bovendien is ze pas veertien. Op die leeftijd vierde ik hooguit een feestje in een bowlingbaan. „Ben je bij mij thuis”, vraag ik streng.

„Natuurlijk niet”, zegt Isa. „Ik ben bij mijn vriend. Nou, ik moet ophangen. Doei!” Ik bel haar meteen terug, maar krijg een voicemail. Beide scenario’s staan me eigenlijk tegen. Ik vind haar vriend een engerd en ik vertrouw hem voor geen cent. Maar het idee dat ze in mijn huis aan het feesten is benauwt me nog meer. Ik bel mijn moeder om te vragen of die een kijkje kan nemen, maar die neemt ook niet op. Wellicht slaapt ze al.

En nét als ik besluit om toch maar een telefoontje naar Mark te wagen, hoor ik een auto. Ik kijk stuurs voor me uit en doe net alsof ik door de telefoon tegen iemand praat. De auto begint steeds langzamer te rijden en komt dan tot stilstand. Het portier gaat open. Ik denk aan mijn latex jurkje. Misschien denkt er wel iemand dat ik een hoer ben of zo. Ik hoor voetstappen achter me en vind het doodeng. Ik schop mijn pumps uit en begin te rennen. Degene die achter mij loopt, rent ook. Sneller dan ik. En dan voel ik een hand op mijn schouder.