’Hij geeft me een tik op mijn billen’
Maandag
Ik voel twee warme armen om me heen en een hese stem die in mijn oor fluistert dat hij me heeft gemist. Ik draai me om en kijk recht in de donkerbruine ogen van Manuel. Ik heb hem vijf jaar geleden ontmoet in ditzelfde hotel. Uiteindelijk is hij naar Madrid verhuisd en kreeg ik een kind. Maar nu zie ik hem weer. En hij is nog net zo knap als toen.
Ik maak zijn armen los. „Ik ben hier met mijn vriend. Nee, niet die getrouwde man, iemand anders. Eh ja, ik begrijp het zelf ook niet helemaal, geloof ik.” Ik lach een beetje schaapachtig om zijn verbaasde gezicht. Maar hij herstelt zich snel en vraagt of ik zin heb in een drankje. „Beter van niet”, zeg ik. „Ik ga terug naar mijn vriend.”
Jamie is in een diepe slaap als ik de hotelkamer binnensluip. Dan gaat ineens zijn telefoon. ‘Nina,’ zie ik in het display. De vrouw die zowel achter hem als achter Mark aan zit. Ik neem de telefoon mee naar de badkamer om Jamie niet wakker te maken en noem mijn voornaam als ik opneem. „Laura? Ben jij dat? Is Jamie er niet”, vraagt Nina. Ik antwoord naar waarheid dat Jamie slaapt.
Ik vind mezelf uitermate vriendelijk tegen Nina, maar zij klinkt woedend. „Maak hem maar wakker, want ik wil hem spreken. Ik snap sowieso niet wat jij bij hem in de hotelkamer doet. Je bent zijn agent, je bent 10 jaar ouder en je doet het al jaren met een getrouwde man. Jamie kan veel beter krijgen en als je hem niet loslaat, maak ik je hele carrière kapot”, sist ze.
Ik zet de telefoon uit en zucht diep. Het enige goede nieuws is dat ze dus blijkbaar meer op Jamie valt dan op Mark. Ik trek al mijn kleren uit en stap onder de douche. Ik kan maar beter gaan slapen, geloof ik. Maar als ik me heb afgedroogd en de slaapkamer binnensluip, zit hij rechtop in bed. Hij trekt zijn armen naar me uit, maar ik weer hem af. „Je had toch geen zin in me”, mompel ik knorrig.
Ik ga op mijn buik liggen met mijn gezicht naar de muur. Jamie geeft me een tik op mijn billen. „Doe niet zo stom.” De korte, felle pijn ebt weg als hij zijn hand onder mijn buik steekt en me streelt. Hij doet dat zo lekker dat ik me eindelijk een beetje ontspan. „Houd je vast aan het bed en steek je kont omhoog”, zegt hij. Opnieuw krijg ik een klap op mijn billen en dan voel ik hoe hij langzaam maar zeker bij me naar binnen dringt.
Ondertussen blijft hij me strelen tot ik met een schreeuw mijn orgasme bereik en hij snel volgt. Even later staan we samen weer onder de douche. Ik hoop eigenlijk dat hij zijn excuses aanbiedt, maar hij zegt niets. Dus begin ik zelf maar. „Ik vind het niet leuk dat je je slechte humeur op mij afreageert”, zeg ik. „En ik vind het ook niet leuk dat je zoveel aandacht aan je moeder besteedt. Maar wat ik het minst leuk vind, is dat Nina jou midden in de nacht belt.”
Jamie zucht. „Jij bedroog mij met een andere man toen wij al iets met elkaar hadden. Jouw moeder is een ongelooflijke zeurpiet die overal bang voor is en alleen maar aandacht vraagt. Ik heb nog nooit iets met Nina gehad en kan er niks aan doen dat zij mij belt. Maar zij is wel een collega die ik met respect behandel. En houd alsjeblieft op met zeuren, want dat maakt je niet aantrekkelijk.”
Hij zet de douche uit, pakt een handdoek, droogt zich af, poetst zijn tanden en gaat weer in bed liggen. „Ik beloof dat ik morgen gezelliger zal doen”, zegt hij voor hij weer in slaap valt. Maar ik lig klaarwakker met open ogen. Ik ben helemaal klaar met deze vakantie. Ik wil Josien niet meer tegenkomen. Ik ben die wisselende stemmingen van Jamie spuugzat. En mijn moeders gedrag trek ik ook niet meer.
Eigenlijk zou ik een manier moeten vinden om het uit te maken met Jamie zonder dat hij met mij breekt als agent. Ik moet echt nooit meer iets met een cliënt beginnen, want dat levert alleen maar problemen op. Moet ik met Manuel gaan zoenen en hopen dat ik door Jamie word betrapt? Moet ik hem zoetjes aan richting Nina duwen?
En dan piept mijn telefoon. Ik zucht. Nina zeker weer. Maar nee, het is een berichtje van Mark. ‘Schoonheid,’ appt hij. ‘Ik heb net stomend van je gedroomd’. De foto die hij meestuurt, laat niets te raden over. Oh, god. Nu wil ik helemáál naar huis.
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
RegistrerenU heeft geen artikelen in uw winkelwagen