THE STRINGPOINT GROUP

’Zal ik je even lekker verwennen met mijn mond?’

Zondag

Jamie rukt de deur open. Er staat geen hitsig stel op de gang, maar een klein meisje van een jaar of elf. „Jamie! Jamie! Mag ik met jou op de foto”, vraagt ze met een zoetgevooisd stemmetje aan Jamie. Tot ze mij ziet en ze snerpend roept: „Mam, hier is die slet die het met papa heeft gedaan!” En dan herken ik Isa. De oudste dochter van Mark. Ineens bijna een puber. Smoorverliefd kijkt ze naar Jamie en woedend naar mij.

De plompe gestalte van Josien verschijnt in de deuropening en ik trek het dekbed over mijn hoofd heen. Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen. Blijkbaar zitten ze nu toch in hetzelfde hotel. Maar als dat betekent dat ik de hele week met een woedende Josien wordt geconfronteerd, weet ik niet of ik het wel zo leuk vind dat Mark hier ook is.

Maandag

Al bij het ontbijtbuffet zie ik Isa, haar zusje Evi en Josien hun borden volladen. Oké, dat betekent dat ik Mark dus zo zie. Ik verschuil me achter een pilaar tot ik ze met z’n drietjes aan een tafel zie gaan zitten. Betekent dit dat Mark hier helemaal niet is? Maar waar is hij dan wel? Is hij überhaupt wel mee op vakantie? En wat betekent dit dan voor hun huwelijk? Toch niet dat hij nu iets officieels met die Nina heeft?

Moet ik hem een appje sturen? Of moet ik niks doen en wachten tot hij iets van zich laat horen? Misschien komt hij morgen of overmorgen nog naar het hotel. Ik moet het gewoon even afwachten. Maar Isa heeft ons al gezien. „Mama, mama”, gilt ze. „Daar is Jamie weer. Misschien kunnen we nu met hem op de foto!”

Jamies gezicht staat op onweer. „Je had me beloofd dat in dit hotel nauwelijks Nederlanders zitten”, zegt hij. „Ik betaal jou om mijn zaakjes te regelen en dat betekent dat je iedereen uit de buurt moet houden.” Ik werp tegen dat hij beter aardig tegen iedereen kan zijn en met mensen op de foto moet gaan, omdat dit chagrijnige gedoe zijn imago niet ten goede komt.

„Laura heeft gelijk, Jamie”, zegt zijn moeder. „Die fans zorgen er wel voor dat jij een mooie flat kunt huren en in een dure auto kunt rijden. Dus doe alsjeblieft vriendelijk. Anders had je maar ergens in de rimboe moeten gaan zitten of in je eentje op je hotelkamer.” Ik glimlach dankbaar naar haar. Misschien valt ze toch wel mee.

Jamies humeur wordt er helaas niet beter op en ik word steeds gestrester. Ik dacht dat ik vakantie had en nu ben ik toch aan het werk! Het feit dat Linda me steeds foto’s stuurt van hun tripje naar Texel stelt me ook niet gerust. Ik zie de ene na de andere stralende foto van mijn kind voorbijkomen. Als Linda me vervolgens een filmpje laat zien waarop Ella rechtop staat, zakt de moed me helemaal in de schoenen. Straks zet ze nog haar eerste stapjes zonder mij.

De dag kruipt voorbij. Ik probeer een boek te lezen, maar ik kom nergens aan toe. Morgen moeten we echt iets ondernemen, anders word ik helemaal gek. Ik ben opgelucht als het eindelijk avond is en we naar bed kunnen. En net als Jamie onder de douche staat, word er weer op de deur geklopt. Het is Josien. Bedremmeld vraagt ze of ze even met Jamie kan praten. „Natuurlijk niet”, snauw ik. „Wat moet je van hem? En waar is Mark eigenlijk?”

„Mark had geen tijd voor vakantie”, zegt ze. „Die heeft het te druk met zijn werk. Zodra hij kan, komt hij hier heen. Maar ik begreep uit De Story dat Jamie en jij een open relatie hebben en zoals je weet, hebben wij die ook, dus ik dacht…”

„Dat je Jamie wel even kunt lenen”, vul ik aan. „Ik denk het niet, Josien. Jij wil niks met mij te maken hebben en ik niks met jou. Dus ga alsjeblieft weg en laat ons met rust. Doei.” Josien doet haar mond open, maar ik duw haar zachtjes de deur uit. Ik ruk de sleutelhanger met de ananas los en stop die in mijn zak. Zo komen er hoop ik geen mensen meer met valse verwachtingen aan de deur.

Jamie roept uit de douche wie er aan de deur was en ik roep terug dat het een fan was. Naakt en nat staat hij voor me en onwillekeurig roept zijn gespierde lichaam toch verlangens bij me op. „Tijd voor een potje goedmaakseks”, zeg ik. Hij schokschoudert een beetje onwillig en mompelt dat hij niet in de stemming is. Ik doe nog een poging. „Zal ik je even lekker verwennen met mijn mond?”

Als Jamie zegt dat hij liever wil slapen, ben ik er klaar mee. Het is pas 11 uur. Ik ga eens kijken of er nog ergens iets wat te beleven valt en of ik nog een drankje kan scoren. Ik ben Jamies manager, niet zijn slavin. Zonder nog iets te zeggen pak ik mijn tas en sla de deur van de hotelkamer met een harde klap achter me dicht.

Het is nog steeds warm. Ik neem de lift naar de bar op de hoogste verdieping en bestel een glas wijn. Ik loop naar de balustrade en kijk naar de zee. Ik heb geen zin meer om mijn vakantie te laten verpesten. Morgen ga ik iets leuks doen, varen of zo. En ik zie wel wie er met me mee gaat. Of niet.

Dan voel ik ineens van achteren hoe iemand twee stevige armen om me heen slaat. Ik krijg een zoen in mijn nek. Een warme adem kriebelt mijn oor en een stem zegt. „Laura! Ik heb je zo ontzettend gemist...”

© The Stringpoint Group

bron: de Telegraaf